Angkor What?!?

Welkom bij de 11de aflevering van ‘Menno in Singapore’. In alweer de een na laatste episode komen Dim Sum, Wild Wild Wet, Wala Wala, The Flyer, Cats, Botanic Gardens, Khmer Rouge, tempels en nog wat studie dingetjes aan bod. (Voor degene die het hele verhaal te lang vinden, dit was dus de samenvatting).

De tijd is omgevlogen en iedereen is weer (tijdelijk) weg. Oja, en zelf ben ik ook nog even weg geweest! Twee en een halve geleden keek ik nog uit naar de aankomst van Nienke, Nelly en Wim.
Na twee dagen hard aan mijn laatste assignments gewerkt te hebben kon ik donderdagavond 9 april dan eindelijk na twee maanden Nienke weer omhelzen, op bijna dezelfde plek als ik haar voor het laatste echt gezien had. Overnacht in het luxueuze Crown Plaza hotel op het vliegveld, om even lekker bij te komen en uit te slapen. Het was immers Goede Vrijdag en dan is hier (ook) alles dicht. Wat Nienke trouwens wel gewend is, want de vorige keer kwam ze precies met het Chinese Nieuwjaar in Singapore aan!

Zaterdag met een groep exchange studenten (en Nienke natuurlijk) Dim Sum wezen eten in China Town. Dim Sum is zeg naar Tapas, maar dan met allemaal Chinese gerechtjes. Was erg lekker en vermakelijk! Vervolgens ’s middags een regenbuitje afgewacht om daarna toch het oorspronkelijk plan tot uitvoering te brengen: fietsen in East Coast Park. Het Park is ongeveer 5 km lang en 100 meter breed en ligt tussen een snelweg en de zee ingeklemd. Was toch eventjes geleden dat ik op een fiets had gezeten, maar gelukkig, ik kon het nog! Lekker tochtje gemaakt, maar ook hier weer opvallend, net zoals in Delft, Aziaten kunnen gewoon echt niet fietsen…

Zondag dan gezellig met Nienke alleen op stap, naar het Wild Wild Wet Waterpark! Was niet zo heel groot, vooral gericht op families, maar wij hebben ons er ook prima een aantal uurtjes kunnen vermaken met glijbanen, wildwaterbaan en golfslagbad. De ‘Slide up’ was het spectaculairst en vooral de uitdrukking op Nienke’s gezicht vermakelijk. Voor deze ‘Halfpipe’ was trouwens een minimum lengte van 1,47m. vereist, te veel gevraagd voor sommige Chineesjes! Begin van de avond nog even met Nelly en Wim geskyped, die enkele uren later zouden vertrekken richting Singapore. Ook heel leuk dat oma Gerda er was zodat ik die ook nog even heb gezien en gesproken! Vervolgens samen met Nienke naar de bioscoop geweest in Vivo city. Mocht ‘Knowing’ in Nederland draaien, niet heen gaan! Wat een ontzettend slechte film zeg.

Maandag lekker uitgeslapen en daarna naar Mustafa’s in Little India geweest. In dit warenhuis een ‘kleine’ backpack gekocht, die ik straks tijdens het reizen als dagrugzak van plan ben te gebruiken. Vervolgens snel naar Changi Airport (hier kom ik de laatste tijd zo’n drie keer per week) om Nelly en Wim te verwelkomen. Erg gezellig dat die er nu ook zijn! Samen naar hun hotel in het centrum van Singapore gegaan en toen met Nienke nog een biertje van €9,- gedronken op Clark Quay, alvorens met z’n viertjes Tapas te gaan eten. Na het eten nog de MRT (metro) uitgelegd en vanaf Raffles Place in het Central Business District langs de rivier terug gelopen naar het hotel. Mooie avondwandeling voor de eerste indrukken van de stad voor Nelly en Wim. Nienke was nog niet in Holland Village geweest en omdat het ‘toevallig’ ook de laatste ‘Maandagavond Wala Wala’ was, zijn we daar die bar in HV gegaan om daar gezellig met een grote groep exchange students nog wat te drinken.

De volgende ochtend had ik wel weer om 9 uur een lecture (laatste week) en dus was het vroeg op. Na wat andere studie dingen en nog een lecture Nelly en Wim pas eind van de middag opgezocht. Die hadden zich ondertussen prima vermaakt met Little India en China Town. Gezamenlijk op weg gegaan naar The Singapore Flyer, het grootste reuzenrad ter wereld (165 meter hoog, 30 meter hoger dan de London Eye). Ik was daar ook nog niet in geweest, dus ook nieuw voor mij! Prachtig uitzicht over de stad tijdens sunset, dus dan zie je leuk alle lichtjes overal aangaan. Tijdens de wandeling terug gegeten bij het foodcourt naast de Esplanade en nog een ijsje genuttigd bij de waterspugende Merlion (het gemaakte ‘icoon’ van Singapore).

Woensdag had ik mijn allerlaatste lecture hier en ook mijn laatste assignment afgemaakt en ingeleverd. Nu alleen de tentamens nog! ’s Avonds had ik een culturele verrassing voor Nienke, Nelly en Wim in petto: de musical Cats is nu 3 weken in Singapore en ik had 2 maanden geleden al kaartjes voor de voorstelling in de Esplanade Theatre gekocht. Echt ontzettend gaaf om hier naar toe te zijn geweest en ook de Esplanade van binnen te zien!

En toen was het alweer donderdag en zou Nienke ’s avonds weer naar Melbourne vertrekken. ’s Ochtends ingepakt (ik ook) en met onze backpacks naar het hotel van Nelly en Wim gegaan om ze daar even te stallen. De middag doorgebracht in de Botanic Gardens, met lekker veel orchideeën voor Nelly. Het ‘laatste’ avondmaal bij Clark Quay genuttigd: de volgende dag zou Nienke weer in Australië zijn, Nelly en Wim in Maleisië en ik zelf in Cambodja. ’s Avonds samen met Nienke naar het vliegveld om weer afscheid te moeten nemen. Nu is het 7 weken elkaar missen, maar gelukkig zien we elkaar daarna weer wat langer! Zelf ben ik op het vliegveld blijven nappen omdat mijn vlucht naar Cambodja om half zeven de volgende ochtend vertrok.

Vrijdagochtend dus lekker vroeg in Phnom Penh (PP), de hoofdstad van Cambodja aangekomen. Onderweg van het vliegveld naar het hotel duidelijk de Frans koloniale invloeden nog zichtbaar, brede rechte wegen en grote rotondes. We hadden maar 1 dag geplanned voor de stad, dus ondanks weinig geslapen te hebben een vol dagprogramma gedraaid. Eerst naar de Killing Fields of Choeung Ek geweest. Hier zijn in amper 3 jaar tijd zo’n 17.000 mensen op brute wijze afgeslacht en in massa graven gegooid, tijdens het Khmer Rouge regime tussen 1975-78. De gevonden schedels toonden veelal de sporen van de dodelijke klappen, om kogels te besparen. Als herdenkingsmonument staat er een soort toren/tempel met daarin hon-der-den schedels – per verdieping. Een heel bizar tafereel dat je wel heel bewust maakt van de gruwelijkheden die zich hier hebben afgespeeld. De geleegde massa graven zijn alleen nog zichtbaar als met gras begroeide kuilen in de grond. Maar een simpel bordje bij een boom met de tekst: ‘Killing tree against which executioners beat children’ zegt genoeg.

Dit stukje geschiedenis van de donkerste dagen van het land hebben we een vervolg gegeven in het Tuol Sleng Museum. Deze voormalige high school werd in 1975 omgevormd tot Security Prison 21 (S-21), wat het grootste detentie en martel centrum van het land zou worden. Duizenden ‘tegenstanders van het regime’ werden hier vastgehouden en gemarteld, om vervolgens op de Killing Fields afgemaakt te worden. Op het hoogtepunt vonden alleen door de martelingen al zo’n 100 mensen per dag de dood, die in massa graven op het terrein zelf werden begraven. Het museum was nog min of meer in authentieke staat, met de martelwerktuigen aan de muur en de cellen nog met sloten erop. Heel indrukwekkend allemaal. Ook is het ongelooflijk dat de Khmer Rouge nog tot 1991 Cambodja in de UN heeft vertegenwoordigd.

Na deze bewustmakende geschiedenis lessen hebben we ons naar het Royal Palace begeven, met prachtige klassieke Khmer architectuur. Vele tempels en tuinen in het complex, onder andere de Silver Pagoda, met 5000 zilveren tegels als vloerbedekking (waar je niet op mocht lopen). Inmiddels was het halverwege de middag en hebben we het National Museum maar overgeslagen en even kunnen bijkomen en opfrissen in het hotel. Daarna uit eten geweest en natuurlijk het Cambodjaanse nachtleven ervaren in een club met de naam ‘Heart of Darkness’…

Zaterdagmiddag met een zes uur durende busrit naar Siem Reap verhuisd, om daar zondag en maandag de tempels van Angkor te kunnen bewonderen. En dat hebben we ook zeker gedaan! Zondag om 10 uur ’s ochtends begonnen met de ‘kleine’ ronde, gelukkig hadden we een tuk-tuk voor de hele dag. We begonnen bij Angkor Thom, een versterkte stad gebouwd in de 12de eeuw. De grootste en belangrijkste tempel hier is Bayon, bekend om haar 216 uitgehouwen gezichten van Avalokiteshvara en verder duizenden bas-reliëfs. Deze tempel staat precies in het midden van de stad (waar eigenlijk alleen de stadswal (6m. hoog, 8m. breed) nog van over is, maar deze is door de begroeiing in de omgeving vanaf de tempel niet eens te zien). Ja, erg leerzaam deze episode, wellicht kan je er nog wist-je-datjes van maken. Of als je ooit nog in Cambodja komt, dat je denkt: oja! daar heeft Menno ooit nog eens wat over geschreven!

Anyway, de trip vervolgd en onder andere bij de temple of trees geweest, die zo een set van een Indiana Jones film kan zijn, maar nee, Tomb Raider is hier opgenomen. Ook erg indrukwekkend hoe enorme bomen hier de tempel hebben overmeesterd (zie foto). Eind van de middag zijn we naar het Tonlé Sap meer getuk-tukt. Hier is een drijvende stad waar zo’n 5.000 mensen leven, helaas een enigszins bewolkte zonsondergang, maar toch zeker de moeite waard.

Op tijd naar bed, want we werden maandag om 5 uur ’s ochtends opgehaald om de sunrise bij Angkor Wat te aanschouwen. Het opstaan was wel even moeilijk, maar oh, werkelijk prachtig en ontzettend genoten van het kleine gele bolletje dat daar langzaam omhoog kwam kruipen (zie foto). Daarna de immense tempel zelf bewonderd en na een stevig ontbijt de ‘grote’ ronde gemaakt. Nog heel wat mooie tempels gezien, maar begin van de middag, onder meer door de zengende hitte, ons toch maar naar het hotel laten brengen. Daar nog in het zwembad een verkoelend biertje gedronken en het stadje zelf een beetje verkend. Eigenlijk nog terug gewild naar Angkor voor de sunset, maar daar is het niet meer van gekomen. Al met al toch heel van de tempels gezien en het is echt de moeite waard! Dus als je keertje wat tijd over hebt, moet je er maar is langs gaan!

De volgende ochtend weer vroeg op, mijn vlucht terug naar Singapore (via KL) vertrok om half negen. Echter om 7 uur aankomende op het vliegveld bleek die gecanceled te zijn! Vervolgens bleek bij het Air Asia office, dat gelukkig al open was, dat mijn tickets voor de 17 april waren (het was 21 april). Blijkbaar had ik dus bij het boeken overal de zelfde datum ingevuld. En dat is niet zo handig als je pas 5 dagen later terug wil! Maargoed, daar sta je dan met je ongeldige tickets voor een gecancelde vlucht.

Om half 11 zou er een Singapore Airlines vlucht rechtstreeks (via PP) naar Singapore gaan. Tot 8 uur gewacht tot dat hun office open ging om te kijken of ik misschien met die vlucht mee kon. Dat kon, voor 352USD. Oeps. Duur grapje. Maar als ik via internet zou boeken was het wellicht goedkoper. Ik naar het internetcafé op zoek. Was er alleen 1 na de douane… Terug naar het SA office en gevraagd of ik dan daar in het kantoortje op internet mocht. Dat vond de behulpzame man wel mooi, dus hup hij mij helpen met invullen enzo. Kan ik ook zelf wel, maar vond het prima. Wel raar om je ticket online te boeken voor een vlucht van anderhalf uur later… Maargoed, de prijs was inderdaad minder (152USD) dus dat maar genomen. Alsnog duur grapje, maargoed, ik was in ieder geval om de zelfde tijd in Singapore als geplanned en had nu wel vliegtuigvoer en drankjes onderweg. Ik was trouwens alleen, de rest van het gezelschap ging nog door naar Saigon, Vietnam (busreis van 13 uur). Maar daar ben ik al geweest en het is nu ‘reading week’. Wat inhoud dat ik ook wat tijd aan het leren van tentamens moet besteden.

Daar ben ik dan ook afgelopen dagen mee bezig geweest! Goed hè! Lig lekker op schema dus had nu even tijd om een verhaaltje te schrijven zodat jullie ook wat te lezen hebben!

Nog anderhalve week en vier tentamens hier, en dan ben ik alweer op weg naar Bangkok en verder, het grote avontuur tegemoet! Spannend, maar nu dus eerst nog even de laatste loodjes.

Lia suhn hao-y,

Menno