Bijna thuis!
Door: Menno & Nienke
Blijf op de hoogte en volg Menno
27 November 2009 | Hong Kong, Hong Kong
Dan nu toch echt het laatste berichtje uit een ver en exotisch land. Wij zijn inmiddels in Hong Kong en dus al een heel stuk op weg naar huis. Dat lijkt allemaal nog een beetje onwerkelijk en dus gaan we het hier nog maar even hebben over alle avonturen die we sinds het laatste bericht op deze site hebben beleefd.
- Nienke -
Bij het vorige verhaal waren we dus net met de ferry in Wellington op het Noorder Eiland van Nieuw Zeeland aangekomen. En na een nachtje lekker slapen zijn we de volgende dag de stad gaan verkennen. De eerste stop is het Te Papa museum, een verrassend groot gebouw waar je makkelijk een dag kan doorbrengen. Maar omdat we natuurlijk nog meer van de stad willen zien bekijken we alleen een tentoonstelling over vulkanen in NZ en over greenstone. Daarna zijn we via het Civic Centre naar een kabeltreintje gelopen, zodat we vanaf een heuvel bij de botanische tuinen ook prima uitzicht hadden op de stad. Ook komen we nog een echte Belgische kroeg tegen en dus laten we ons een Hooegaarden witbiertje en een Leffe Blond goed smaken.
De volgende dag stappen we weer de auto in op weg naar Tongariro National Park. De hele dag komt de regen met bakken uit de lucht, maar gelukkig wordt er voor de volgende dag beter weer voorspeld. Dat komt goed uit want de volgende dag willen wij de Tongariro Alpine Crossing lopen, een wandeling die zo'n 6 a 8 uur duurt, en dan is een beetje zon wel goed meegenomen.
Als we de volgend dag vroeg opstaan is het nog erg mistig, maar vol goede moed laten we ons met de bus naar het beginpunt van de wandeling brengen. De wandeling staat bekend als de mooiste dagwandeling van Nieuw Zeeland en is dus ontzettend populair. Het eerste uur loop je ongeveer in de ganzepas met alle toeristen op het pad. Na de eerste flinke klim komen we gelukkig boven de bewolking uit de staan we aan de voet van Mt Ngauruhoe, beter bekend als Mt Doom uit the Lord of the Rings. En dan is er de mogelijkheid om deze vulkaan te beklimmen als 'zijtripje' van de dagwandeling. Omdat we het niet kunen laten besluiten we deze uitdaging aan te gaan en beginnen met de klim. Er is geen officieel pad omhoog, dus het is nog een hele klus om onze weg te vinden over de losse stenen. Al snel hebben we door dat je het makkelijkst over de grote stenen kunt klimmen omdat die vastzitten en de kleine steentjes toch alleen maar naar beneden rollen. Om ons heen zien we meerdere mensen die ook aan het ploeteren zijn, de berg is namelijk ook nog eens erg steil en sommige stukken doen we dus ook op handen en voeten.
Het laatste stukje van de berg, wij zijn inmiddels al ruim 600m gestegen, wordt steeds lastiger. Zo goed als alle stenen liggen los en het duurt dan ook niet lang voordat ik uitglij, wat best eng is op zo'n hoge, steile berg. Gelukkig is er niet zo veel aan de hand, maar ik vind het voor mij zelf te eng om nog verder te gaan en besluit op een grote steen die gelukkig wel vast zit te wachten op Menno die wel de laatse 50 meter omhoog naar de kraterrand gaat klimmen. Menno heeft toch wat meer ervaring met moeilijke bergterreinen en klimt en klautert het laatste stukje, deels over sneeuw, naar de besneeuwde kraterrand. Ondertussen geniet ik van het prachtige uitzicht op de kraters en kratermeren van de omliggende vulkanen. De tocht naar beneden gaat gelukkig een stuk sneller dan omhoog, omdat we in het fijne gruis van de vulkaan met een gecontrolerde glijtechniek toch best rap naar beneden gaan.
Als we rond lunchtijd weer beneden aan de voet van de vulkaan zijn, hebben we alleen we een achterstand opgelopen op de standaard dagwandeling. De klim op Mt Doom heeft ons ongeveer 3 uur gekost en we moeten dus haast maken willen we de bus niet missen die ons aan het eind van de middag komt ophalen. Na weer een steile klim lopen we langs een rood gekleurde krater, extreem blauwe kratermeren en langs berghelling waar nog (stinkende) stoom uitkomt. De vulkanen zijn hier nog steeds actief! En hoewel we flink moeten doorstappen kunnen we nog steeds ontzettend genieten van het wonderbaarlijke, bizarre maar ontzettend mooie landschap. Gelukkig halen we nog net optijd de bus en zijn zijn we helemaal kapeot nadat we in 8,5 uur 25km heben afgelegd en ontzettend veel geklommen en gedaald hebben.
Na een nacht goed geslapen te hebben gaan we de volgende dag, nog wel een beetje stijfjes, weer op pad. We willen graag nog een hoogtepunt van het Noorder Eiland doen: de Waitomo Caves. Dit uitgebreide grottenstelstel is zeer geschikt voor allemaal ondergrondse avonturen. We beginnen de tocht met een abseil van 27 meter de grot in. Vervolgens lopen we in het water de donkere grot verder in. Gelukkig krijgen we al snel hulp: ontelbare glowworms verlichten het plafond van de grot als een soort sterrenhemel. Hierna drijven we in een rubberen binnenband de ondergrondse rivier verder af. Onderweg laat de gids ons nauwe spleten zien, waar we met moeite doorheen kruipen. Je kunt er eigenlijk ook gewoon omheen lopen, maar dit is natuurlijk veel leuker. Op het eind moeten we de grot weer uit op de plek waar we ook binnen zijn gekomen en dat betekend dus klimmmen! Dit was weer een zeer intensieve, maar super leuke dag.
Zoals we eigenlijk de hele tijd al hebben in Nieuw Zeeland regent het als we gaan rijden, zo ook op weg naar Auckland, en is het droog als we wat gaan ondernemen. Al is het is Auckland nog steeds wel een beetje druilerig als we daar aankomen en dat doet de toch al grijze stad zeker geen goed. We lopen langs de haven, bezoeken een marktje, gaan nog even shoppen en we besluiten in dit herfstige weer maar naar de film te gaan (2012).
En dat was het dan al weer voor onze tijd in Nieuw Zeeland. We hebben natuurlijk alleen een paar highlights gezien en we willen zeker nog een keer terug komen om nog meer te zien en te doen, al moeten we daar na deze reis eerst wel weer even voor gaan sparen :)
- Menno -
Na ruim 10 uur vliegen en 5 films gekeken te hebben kwamen we aan op het vliegveld bij Hong Kong, waar we beide al een aantal keer eerder geweest waren, echter met het verschil dat we nu wel door de douane gingen om in deze Aziatische stad het aller aller aller laatste stukje van onze lange reis door te brengen.
De eerste twee nachten sliepen we in een redelijk prijzig 'hostel' en keken we uit op het duurste hotel (Peninsula) van de stad. Ons 'hostel' was dan ook behoorlijk hotel-achtig, waar de bagage naar de kamer werd gebracht en er in de badkamer een telefoon naast de wc hing...
De eerste dag meteen een paar must-do's van de stad meegepakt. Eerst een ochtendwandeling over de Kowloon promenade, dus met uitzicht over het water naar Hong Kong Island. Helaas een beetje smoggy, dus de Starferry gepakt om de overkant van wat dichterbij te gaan bekijken. Hier tussen de high rise van het CBD door geslenterd en de stijle Peak tram naar The Peak gepakt. Ook vanaf hier prachtig uitzicht over de stad. High rise doet het toch vooral goed als er behoorlijk wat van bij elkaar staat! 's Avonds wederom naar de Kowloon promenade, want de verlichte wolkenkrabbers aan de overkant van het water waren zo geprogrammeerd dat ze een vermakelijke lichtshow (op muziek!) vormden!
Na de volgende ochtend naar een (goedkoper) hostel in Causeway Bay verhuisd te zijn, op zoek naar een internet cafe, een ware queste die tot de nodige frustatie leidde: niet te vinden namelijk! Terwijl je dat in zo'n stad wel zou verwachten. Uiteindelijk maar weer naar Central gegaan en daar vanaf de 43ste verdieping van de Bank of China Tower rond gekeken, om daarna ook nog bij een tentoonstelling over Hong Kong's urban development te gaan kijken. Wel aardig, maar meer van voorgesteld. Zeker als 'Architectuurstudenten' prikken we zo door de visionele blabla heen en heeft het weinig diepgang.
Om de drukke stad even te ontvluchten hebben we de metro naar Lantau Island gepakt. Overgestapt in een cable car en 20 minuten lang uitzicht over groene heuvels (en in de verte het vliegveld). Ons doel was namelijk een enorme bronzen boeddha die daar op een heuveltop commercieel zit te wezen. Zelfs IN de Boeddha waren souvenirs winkeltjes. Niet aan meegedaan en alleen een lekker ijsje gegeten. 's Avonds terug en vlakbij het hostel in een Pacific Coffee Company nog even kunnen internetten (eindelijk!)
Besloten om donderdag naar Macau te gaan, dus vroeg op en met de ferry naar het grootste gokparadijs ter wereld! Al met al nog zo'n 3 uur mee bezig, want hoewel je van 'China' naar 'China' gaat, moet je aan bij de kanten door de douane (= rijen = wachten). In Macau door het oude (Portugese) centrum gewandelend en een stevige klimmetje naar het oude fort gemaakt dat gelegen is op een heuvel midden in de stad, fraai uitzicht dus! Nog smikkelend aan de Portugese eiertaartjes ons verdiept in de extravagante 'casino architectuur'. Vooral de Lotusbloemvorm van het Lisboa Grand Casino is bizar (google image maar). Ook diverse casino's van binnen bekeken en verbaasd hoe druk ze midden op de dag al zijn. Bij verschillende tafels (en spellen) meegekeken om ze proberen te begrijpen en uiteindelijk zelf in no-time 500 Hong Kong Dollar verloren aan een BlackJack tafel en bij een zeer populair dobbelspelletje met 3 dobbelstenen (Daai-sai). Toen maar verder gelopen naar Fishermans Wharf, om in 'Rome' (vlak voorbij 'Amsterdam') onze verliezen weg te drinken. Deze pier is namelijk ontzettend nep en fout, zo erg dat het gewoon leuk wordt. Allerlei bekende stijlen komen full-size langs, waaronder vier grachtenpandjes (met een Thai's resataurant er in...).
Terug bij de Ferry terminal een gratis shuttle bus naar The Venetian genomen, het grootste casino ter wereld! En het is idd inmens groot. Om te kunnen zeggen dat we in het grootste casino ter wereld gegokt hebben, wederom de BlackJack tafels opgezocht en ruim een uur vermakelijk gespeeld. Een paar keer bijna blut, maar uiteindelijk toch 500 Hong Kong Dollar winst, zodat we ons verlies van eerder op de dag compenseren en quitte spelen! Al voelt het natuurlijk als een overwinning! Na diner weer terug en nog even uitzicht over de verlichte casino's vanaf het water. Al met al een lange, maar geslaagde dag in Macau.
Ons rest nu nog 1 nachtje Hong Kong en 1 nachtje in een ongemakkelijke vliegtuigstoel, alvorens wij om 06.20 uur (volgens planning) landen in koud, nat, guur en donker Nederland. Op deze vroege zondagochtend van de 29ste november 2009 worden wij dan op Schiphol een warm welkom geheten door iedereen die dit leest! (Got ya!)
Ons vluchtnummer is CX271 en tot snel allemaal!
Liefs,
Menno & Nienke
-
27 November 2009 - 08:46
CHRIS ;-):
Ha Menno en Nienke, Dank voor jullie laatste verhaal. Fijn dat jullie terug komen, maar jammer dat we jullie belevenissen, avonturen en verhalen moeten gaan missen. Door jullie verhalen, waardoor we begrepen dat jullie het opperbest naar de zin en gezellig met elkaar hebben, was het hebben van "een zoon op afstand" heel goed te verdragen. Een fijne reis terug nog en alvast heel veel sterkte met het acclimatiseren op allerlei gebied hier in Holland. Tot gauw !! CHRIS ;-))) -
27 November 2009 - 09:34
Ankie:
Hai Menno en Nienke, een prachtig verhaal weer. Dat wordt behoorlijk afkicken hier in dat kleine landje. Hoop jullie in ieder geval op kerstavond te zien. Groetjes en hele goede terugreis en geniet van het weerzien van familie en vrienden. -
27 November 2009 - 09:36
Nelly&Wim:
Fantastisch weer wat jullie beleefd hebben. Nu de foto's nog. Wat zal het vlakke Nederland saai voor jullie zijn. Reden om hard te sparen voor een volgende grote reis. We zullen jullie a.s. zondag een warm welkom geven op Schiphol. -
27 November 2009 - 10:18
Henk:
Leuk, zo'n heel andere laatste etappe. Tot zondagmorgen ! -
27 November 2009 - 10:49
Eric En Els:
Weten je zeker dat je wel terug wil?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!?
Regen, koud, vlak, druk, file, geen blad aan de boom, vroeg donker, maar wel lieve ouders en vrienden die wachten !!!! en Sinterklaas en Kerst en vuurwerk (uit China) op 1 januari 2010.
Welkom thuis !!! en tot spoedig ziens!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley