Tioman Twice!

Soms is één keer een eiland bezoeken gewoon niet genoeg om de schoonheid ervan in zijn geheel te ontwaren, maar om nou twee weekenden achter elkaar naar het zelfde eiland te gaan… wellicht wat overdreven? Ach, het kwam toevallig zo uit en het was zeker de moeite waard!

Het begint allemaal op vrijdag de dertiende. Precies om 13 uur 13 rinkelt plots mijn telefoon. Het alarm. Tijd om mijn was uit de droger te gaan halen. Zo, wat een spannend begin! Gelukkig is mijn was inderdaad echt droog (geen garantie) en lekker warm, altijd een fijn gevoel toch. Strijken is niet nodig, want in een tropisch klimaat kunnen kleren nou eenmaal niet kreuken, ideaal!

Even mijn tas inpakken en ik ben klaar voor een intensief duikweekendje Tioman, Malaysia. Het programma: vrijdagavond heenreis, zaterdag 4 dives, waaronder 1 night dive, zondagochtend 2 dives en zondagmiddag weer terug naar Singapore. Alles werd verder geregeld door Sunny Cove, de duikschool in Singapore waar ik mijn theorie en zwembadsessie bij heb gedaan voor mijn duikcertificaat. Nu waren we met 8 exchange students, 4 met certificaat en 4 zonder, die in Tioman hun PADI Open Water zouden gaan halen. Ook mooi verdeeld tussen 4m en 4v.

De heenreis duurde ‘iets’ langer dan gepland, mede omdat we al bijna een uur te laat vertrokken. Vervolgens is het bij de Singapore douane de bus uit, in de rij voor de douane, door de douane heen, bus in, 5 minuten de ‘causeway’ (brug tussen Singapore en Malaysia) over rijden, bus uit bij de Maleisische douane, in de rij voor de douane, door de douane heen en weer de bus in. Dit kost tijd. Veel tijd. Nouja, onnodig om te vertellen dat we de midnight ferry toch niet gemist hebben omdat die pas na 1en vertrok en we zodoende rond drie uur ’s nachts is op Tioman aankwamen. Waar het regende. Gelukkig was de accommodatie wel prima een hebben we lekker van half 4 tot half 8 kunnen slapen, alvorens aan het volle zaterdag programma te beginnen.

Zaterdagochtend prima weer! Stevig ontbeten en de eerste duik was dichtbij en een soort induik-duik. Wel meteen een turtle en cuttlefishes gezien (google zelf maar). Daarnaast ook nog een heleboel andere vissen, onder andere een heleboel Nemo’s! Alleen het koraal viel hier nog wat tegen, maar toch een goede eerste indruk opgedaan. Daarna terug naar het Paya Beach Resort voor lunch, welke ook weer stevig genuttigd werd (buffet). Dit was maar goed ook, diner zo pas na elven ’s avonds zijn voor de vier die ook de night dive gingen doen. Ook fijn was de anderhalf uur durende boottocht naar Coral Island, voor duiken 2 en 3. Nog even wat slaap mee kunnen pakken en stiekem toch ook nog een beetje verbrand. Ook tijdens deze twee duiken weer schildpadden gezien en ook meer variatie in het koraal.

De terugvaart was wat minder smooth dan de heen tocht, nu tegen de stroming in en met wat meer wind ook wat hogere golven. Daarom hadden we geen tijd voor diner, want slechts een kwartiertje later vertrokken we alweer voor de night dive. De grijze schuimkoppen op het zwarte water, golven die koud over ons op het voordek neerkletterden, toch wel een beetje beangstigend. Ook niet iedereen aan boord wist alles binnen te houden. Vrij ruige omstandigheden dus, sterke stroming en dan maar even alleen met een zaklampje een backrole de zwarte golven in maken. In het water viel het allemaal reuze mee (water was lekker warm, op de bodem minder last van de stroming en zicht was ook prima). Erg fascinerend deze night dive en zeker de gaafste van het weekend. Door dat je zicht toch beperkt is door het schijnsel van je zaklamp beleef je alles veel intenser. Onder andere grote krabben en zeeslangen gezien. De terugtocht was echter koud en winderig, afzien dus. Je moet er wat voor over hebben…

’s Avonds laat nog wat koude restanten van het diner buffet naar binnen geschoven en twee biertjes gedronken alvorens vrijwel direct in bed in slaap te vallen. Maar goed ook, zondagochtend zouden we half 8 vertrekken voor de dives 5 en 6.

Zondagochtend: regen. En niet zo’n beetje ook. Hozen werkelijk. Na wat vertraging toch maar vertrokken en met duikpak al aan op de boot was het best te doen op het voordek. Nat zouden we toch wel worden! De plek van de eerste duik die dag, daar was het gewoon droog! Wel een enorm sterke stroming, wat erg vermoeiend duiken was. Niet veel bijzonders meer gezien dan wat we zaterdag ook al hadden gezien. De laatste duik werd uiteindelijk vanwege onweer gecanceld. Op zich vond iedereen, doorweekt kleumend, dit wel prima. Nu hadden we nog even tijd voor een warme douche en lunch, alvorens weer op Singapore aan te gaan. ’s Avonds laat weer in Singapore en meteen mijn bed ingedoken om 13 uur non-stop te slapen! Ja, een intens en vermoeiend duiktripje was het zeker. Maar wel zeer geslaagd!

Inmiddels restte mij slechts drie dagen voordat Chris op donderdag in Singapore zou arriveren, dus die dagen nog maar even nuttig besteed aan de reden dat ik hier eigenlijk ben. Woensdagavond was nog de ‘Menno’s not so suprise party’ georganiseerd en zijn we met 21 personen Tapas wezen eten in Clark Quay. Zelfs met een live bandje dat speciaal voor mij happy birthday speelde. Daarna nog uitgeweest en al met al een erg gezellige verjaardagsviering met mijn vriendengroep hier gehad. Dat het woensdag de 18de was kwam natuurlijk vanwege het feit dat ik subtiel had laten doorschemeren dat ik de 20ste niet in Singapore zou zijn.

Chris zou eigenlijk woensdagmiddag aankomen, maar die vlucht verviel en dus kwam hij donderdagmiddag pas aan, wat voor mij niet fijn uitkwam met een verplichte tutorial. Helaas dus niet van het vliegveld kunnen ophalen, maar gelukkig konden we elkaar om 7 uur wel begroeten bij het Victoria hotel. Vandaar uit naar het centrum gegaan en meteen even uitgelegd hoe de MRT (de metro) en zijn openbaar vervoerspasje werken. Rond gelopen door Clark Quay en onder het genot van een pizza, uitkijkend over de Singapore River, lekker bijgekletst.

Daarna Chris zijn spullen in mijn kamer op pgp gestald, want vrijdagochtend vroeg vertrokken we al naar Tioman! Even inpakken en op tijd naar bed dus. Al viel dat vanwege een aangename verrassing nog even tegen. In de keuken lag namelijk post voor mij, verjaardagskaartjes van Opa Loek en Oma Gerda, Oma To, Chris, Nelly en Wim, allemaal vanuit Nederland perfect op tijd aangekomen! Hele verhalen er in geschreven en erg leuk om te lezen. Super bedankt daarvoor! Er zat ook een heel lief kaartje vanuit Australië bij, dus al met al had ik een leuk begin van mijn verjaardagsdag. Want natuurlijk pas na middernacht de enveloppen geopend en gelezen. Tevens had Nienke tijdens haar verblijf hier eind januari al een cadeautje voor me achter gelaten, dat ik nu dus ook eindelijk mocht uitpakken! Daarna tevreden in slaap gevallen.

Vrijdagochtend had Chris nog wat moeite met opstaan en het vinden van de busterminal, maar wel op tijd vertrokken met de bus vanuit Singapore. Weer min of meer zelfde procedure ondergaan als eerder beschreven en tegen half 2 in Mersing aangekomen. Strakke timing, half 2 zou de ferry vertrekken. Alleen het kantoortje waar we de tickets moesten ophalen was gesloten. Mevrouw had even lunchpauze, maar kwam er zo snel mogelijk aan. Tegen 2en dus, en ja de ferry was dit keer wel op tijd vertrokken… Dat werd dan de ferry van 5 uur. Subtiel gewezen op een andere maatschappij waar een ferry om 3 uur vertrok en na wat geregel konden we gelukkig met die mee. Laatste stukje van de tocht nog met een speedbootje van het resort gedaan, want dat lag helemaal aan de zuidkant van het eiland, afgezonderd van alles verder. Gelukkig wel heel kleinschalig, dat was wel fijn (bijvoorbeeld geen slot op je deur). Eind van de middag daar aangekomen en meteen nog even een high tea meegepakt en wat gezwommen en gesnorkeld in het voor mij bekende heldere, warme, blauwe water!

Het diner was pas om 8 uur, dus daarvoor nog even tijd voor een opfrisbeurt en Chris had zelfs nog cadeautjes meegenomen. Mooie manchetknopen voor bij mijn tailor-made suit! Daarnaast ook nog cadeautjes vanuit Nederland, die meegegeven waren! Bedankt daarvoor! Erg attent :)
Na het diner werden de restjes vanaf de pier in het water gegooid, wat verlicht was, en waar een enorme hoeveelheid vissen op af kwamen. Mooi schouwspel en zelfs (kleine) haaien gezien! Vanwege de afgelegen ligging van het resort was er geen tv, geen internet en maar af en toe een heel zwak mobiel signaal te ontvangen (op de uiterste punt van de pier). Lekker relaxed weekendje zonder ‘wereldprobleem’ afleidingen dus.

Zaterdagochtend hadden we een heuse jungle trekking naar een waterval ingepland, en het was goed weer, dus ook vol vertrouwen op pad gegaan. De tocht bestond uit twee delen van elk ongeveer een uur. Het eerste deel was een echt jungle pad van het resort naar een slapend vissersdorpje, het tweede gedeelte een toeristisch betonpad naar de waterval toe. Het klonk als slippers en zwembroek uitrusting, maar dit bleek achteraf toch een beetje underdressed. Het eerste deel was redelijk afzien. Het pad was niet altijd duidelijk te volgen en in de jungle zijn nou eenmaal veel insecten en spinnenraggen. Duidelijk een paadje dat niet al te vaak gebruikt meer wordt, mede getuige de ingestorte bruggetjes onderweg waar we omheen moesten klauteren. Uiteindelijk met wat kunst en vliegwerk toch in driekwartier het dorpje bereikt. Daarna was het, zeker in vergelijking met het eerste stuk, een relaxte wandeling naar de waterval. Die wel een beetje tegen viel. Maar het water was wel lekker verkoelend voor mijn voetjes. Ook heuvel op en af, ondanks een betonpad, is niet echt prettig lopen op slippers.

Op de terugweg een afslag gemist en stonden we opeens op een pier (waar we nog een schildpad zagen zwemmen!) en hebben we maar een speedboottochtje van 5 minuten terug naar het resort genomen. Zo konden we ’s middags lekker op strandstoelen ontspannen, beetje zwemmen en heb ik vooral veel in mijn ‘bijbel’ gelezen. Zodoende een mogelijk route voor mijn ZO Azië backpack-avontuur uitgestippeld. Meer hierover aan het eind van dit verhaal. ’s Avonds een seafood-bbq, waar Chris niet heel vrolijk van werd, maar gelukkig hadden ze ook lekkere kippenpootjes, dus de eetlust werd wel gestild. Ik heb me gestort op krab, squid, shrimps en nog een vis waar ik geen idee van de naam van heb. Smaakte allemaal prima, behalve de squid, dat was gewoon taai en smakeloos. Het gevecht met de krab, om deze van zijn ‘korstje’ te ontdoen was trouwens ook vermakelijk, vooral voor Chris als aanschouwer!

Die nacht niet al te best geslapen en zondag voelde ik me dan ook niet echt optimaal. Goede timing, want het regende bijna de gehele dag (zodat ik nu met zekerheid kan zeggen dat het op Tioman ELKE zondag regent!). ’s Middags nog wel wat gelezen en gezwommen, maar ’s avonds toch weer op tijd het bedje in. Chris vermaakte zich ondertussen prima met zijn leesboek, waarin die nu een flink eind gevorderd is.

Maandag alweer op weg terug naar Singapore, maar ’s middags pas. ’s Ochtends lekker ontbeten en nog op ligstoelen bij het water vertoefd. Op zich voelde ik me al wat beter, alleen wel wat meer last van keelpijn gekregen. De terugweg naar Singapore, met alle airco’s deed het er niet beter op worden en een naar kriebelhoestje aan over gehouden (nog steeds last van). De terugweg ging verder soepel, al waren toch best laat weer in Singapore, want ja, traveling takes time! Meteen maar mijn bedje ingedoken.

Dinsdagavond met Chris in Holland Village in een foodcourt gegeten, zodat hij dat ook is meegemaakt heeft (besteld hij uitgerekend spaghetti bolognese…). Chris vertelde dat hij bij een tailor-shop hier in Singapore zich een aantal maatpakken had laten aanmeten, goed voorbeeld doet volgen zullen we maar zeggen! Hoewel de prijzen hier wel ‘iets’ minder voordelig zijn dan in Vietnam.

Woensdagmiddag samen op weg naar de Singapore Zoo. Daar bijna aangekomen begint het me een partij te hozen, een echte-eind-van-de-middag-tropische-stortbui. Voor de ingang van de Zoo maar wat gedronken en de bui afgewacht, terwijl we verzopen mensen uit de Zoo zagen komen. Om half 6 was het dan droog, maar geen moeite meer om voor een half uurtje nog naar binnen te gaan. Maarrr… om 7 uur ging de night safari open! Dus nog even wat gegeten en daar heen geweest. Eerst een show met wat dieren die wel vermakelijk was, maar niet bijzonder hoogstaand. Daarna met een treintje rondgereden met een te erg voor ingestudeerd praatje van de guide: “… now look careful around and you can see… no animals!” Hilarisch dus. Achteraf nog wel lol gehad met het imiteren hiervan. Verder zelf ook nog wat rondgelopen en tegen half 10 weer op ‘huis’ aan.

Morgen heb ik een studiedagje gepland en mag Chris zichzelf even vermaken en voor de overige dagen moeten we nog kijken. Komt wel goed. Ondertussen wel al diverse vliegtickets en vakantiemeetings gehad. Resultaat: 4 t/m 6 mei, Kuala Lumpur, voor de Formule 1 Grandprix die daar dan is! Verder de tickets naar en van Borneo geboekt 12 t/m 22 mei. 23 mei doorvliegen vanuit KL naar Vientiane (Laos) en dan in twee weken door Laos en Noord-Vietnam naar Hanoi reizen. Waarschijnlijk vanuit daar op 7 juni, via Hong Kong, naar Melbourne vliegen. Deze ‘route en datum wijziging’ moet alleen nog wel worden goedgekeurd door Cathay Pacific (mee bezig).

Trouwens niet dat ik Nienke pas in juni zie… dat klinkt echt nog ver weg! Nee, over 2 weken al! In haar mid-term-break (of Paasvakantie) komt ze (weer) naar Singapore! Echt helemaal top :D Gedeeltelijk in overlap met Nelly en Wim die dan ook komen, dus het wordt gezellig druk hier in mijn laatste ‘normale’ collegeweek. Gelukkig heb ik wel enige feeling voor time-management inmiddels, dus dat moet wel goed komen dan.

Tot zo ver maar even!

Groetjes van Menno en Chris!

Ps, nieuwe foto’s komen even wat later!