Hectic Ho Chi Minh City!
Door: Menno
Blijf op de hoogte en volg Menno
11 Maart 2009 | Singapore, Singapore
De week voorafgaand aan het (lange) weekend Vietnam is echter ook niet onopgemerkt voorbijgegaan. Op maandagochtend was het even spannend bij de Vietnamese ambassade, of ik nog op tijd (voor vrijdag) een visum kon krijgen. Uiteindelijk bleek dit geen probleem, al moest ik wel de hoofdprijs neertellen voor een ‘spoed visum’: ongeveer 50 euro. Maarja, tickets al geboekt dus niet veel andere keus. Woensdagochtend kon ik hem weer ophalen en dat was maar goed ook want woensdagavond had ik hem nodig voor de ‘excursie’ naar de Tiger Beer Brewery. Tiger Beer is eigenlijk gewoon van Heineken en dus doen we hier goed ons best in het belang van de Nederlandse economie! De rondleiding stelde niet zo veel voor, even snel door geschiedenis heen en rond langs het volledig geautomatiseerde brouw- en verpakproces. De tourguide had ook wel door dat een groep van 45 studenten maar voor 1 ding komt: het onbeperkt bier proeven! En dus konden we tussen 8 en half 10 (enige beperking was tijd) naar hartenlust ‘proeven’. Hier is dan ook goed gebruik van gemaakt en het uitgaan na afloop dan ook zeer geslaagd. Dat ze dus je paspoort controleren is waarschijnlijk om te voorkomen dat we hier elke week heen gaan om heel goedkoop (€5,-) onbeperkt te drinken.
Ondertussen ook minder fijn nieuws: op maandag heeft een afstuderende student zijn professor neergestoken (wel overleefd) en vervolgens zelfmoord gepleegd. Dit gebeurde op de Nanyang Technology University, maar die campus is hier niet zo heel ver vandaan. Vervolgens op dinsdag veel dichter bij huis, een exchange student uit Amerika die na ademhalingsproblemen in zijn kamer hier op de pgp is overleden. Waarschijnlijk alcohol + medicatie, maar dat zijn geruchten die hier rondgaan en officieel onderzoek loopt nog. Het was een jongen die ik kende en in de eerste weken hier wel is (kort) mee heb gesproken. Twee bizarre gebeurtenissen die opeens niet meer een ‘ver van je bed show’ zijn.
Deze week zijn ook de contouren van de meeste projecten redelijk gevormd en ligt de basis er om verder uitgewerkt te worden. Dat lijkt de goede kant op te gaan, al moet ik vooral door de weeks aan de bak want de komende weekenden zijn al redelijk vol gepland met tripjes of familie bezoek hier!
Vrijdagochtend met 6 personen op weg naar Ho Chi Minh City (HCMC of Saigon), want 2 andere hadden al een vroegere vlucht. We vlogen met Lion Air, wat nogal slecht (en goedkoop) te boek staat, maar na 4 prima vluchten (ook al van/naar Bali) kan ik alleen beamen dat het inderdaad goedkoop is. Na onze spullen in het Yellow House Hotel (waar niks geels aan was) gedropt te hebben ’s middags de eerste indrukken van de stad opgedaan: Hectisch, chaotisch, ongedwongen, snikheet en windstil. Een werkelijk totale omslag ten opzichte van Singapore. Het verkeer bestaat voornamelijk uit scooters, brommers en minibusjes en de brutaalste (of grootste) toetert het hardst en neemt dus voorrang. Een constante stroom van verkeer van alle kanten over slecht wegdek en harder dan 40km/h kunnen rijden is dan ook uitgesloten. Je vraagt je werkelijk af hoe het mogelijk is dat het goed gaat als op een rotonde (soort plein) van zes kanten verkeer aankomt dat hard toeterend kriskas door elkaar schuift in de richting die ze op moeten. Oversteken is dan ook een kwestie van ogen dicht en met een constante snelheid doorlopen zodat het verkeer je in principe altijd net weet te ontwijken… gelukkig in dat opzicht alles goed gegaan, want Vietnam is wel het land met de meeste verkeersdoden (13.000 per jaar). Fijn om pas achteraf te weten trouwens.
Tijdens het rondlopen door de stad nog even het Ho Chi Minh Museum aangedaan, maar behalve wat verkoeling was dit niet zo heel boeiend. Engelse uitleg bij historische foto’s was amper aanwezig en dan ook nog is heel gebrekkig. Het leek dan ook meer op een soort zelfverheerlijking. Verder had Daniel, een Duitse jongen die mee was, het adres van een goede tailor en na wat prijs- en kwaliteitonderzoek bleek die niet de goedkoopste te zijn, maar zag het er wel het betrouwbaarste uit. Dus rustig de tijd genomen om een stofje uit te zoeken (wol-kashmir), de vorm te bepalen en ons te laten opmeten voor een maatpak van 3,5 miljoen Dong (ongeveer 160 euro).
’s Avonds uit eten in steegje met heel veel leuke, kleine, gezellige en vooral goedkope restaurantjes. Heerlijk gegeten, werkelijk de beste fried springrolls ever! Ondanks de 10% included service tax hebben we nog ongeveer 20% getipt, zo schandalig goedkoop terwijl het zo onwijs lekker en uitstekend bediend was. Daarna nog wat drank gekocht bij een lokaal winkeltje, om vervolgens op een soort balkon voor onze kamerdeur op de derde verdieping nog wat te kletsen en het straatleven beneden ons te aanschouwen, erg vermakelijk. Uiteindelijk ook nog even naar ‘de buren’ geweest, de Go2 bar, en daar nog een laatste biertje gedronken. Niet al te laat gemaakt, want de volgende dag om 8 uur ’s ochtends vertrekken naar de Cao Dai Tempel en Viet Cong tunnels.
Zaterdag eigenlijk veels te lang in een te volle bus gezeten en over slechte wegen gereden, best wel afzien, zeker de eerste 3 uur ’s ochtends op de heenweg, toen iedereen toch nog wel beetje brak was. Onderweg gestopt bij een werkplaats waar slachtoffers van de oorlog kunstwerken maakten in een soort serie proces, iedereen had zijn of haar eigen taak en bijdrage. Erg intrigerend om de gehandicapten zo aan het werk te zien en de gevolgen van de oorlog, en dan met name het Amerikaanse zenuwgas, zo overduidelijk in beeld te zien. Best wel heftig dus.
Daarna door naar de Cao Dai tempel, die eigenlijk tegenviel, zeker na 3 uur rijden. Het is een enorm kitscherige tempel van een geloof dat een samensmelting is van zo’n beetje alle geloven uit de omgeving (ZO Azië). We waren er wel op een goede tijd, want in het halve uurtje dat we mochten rondkijken begon ook een van de 4 maal dagelijkse ceremonie, wat wel interessant was om te aanschouwen. Vervolgens door gereden naar een Viet Cong tunnel complex dat ze nu in een soort toeristisch museum park omgevormd hebben. Eerst een interactieve rondleiding door een bos, met op verschillende plaatsen dingen aan de hand waar van de geschiedenis een beetje werd verteld. Ook wel grappig om is te horen hoe Amerika hier als vijand wordt afgeschilderd en dat ze er trots op zijn dat zij gewonnen hebben. Wel bizar en spectaculair dat in die oorlogsjaren zo’n 16.000 Viet Cong strijders onder de grond leefden, vooral na 60 meter door zo’n krappe tunnel gekropen te hebben die ze voor de toeristen zelfs nog groter hebben gemaakt dan ze eigenlijk waren. Best claustrofobische ervaring en behoorlijk fijn als daarna weer lekker buiten staat. Vervolgens ook nog met een AK47, het meeste gebruikte geweer van Russische makerij, mogen schieten. En ja, met echte kogels. Het doelwit was een afbeelding van een mug, 50 meter verderop de shooting range. De knallen waren werkelijk oorverdovend hard, maar wel gaaf om een keer gedaan te hebben. Als souvenir een lege huls meegenomen. ’s Avonds nog uit eten geweest en naar de tailor shop om mijn pak te passen. Na een paar kleine aanpassingen te hebben doorgegeven op de terugweg nog wat ‘geshopt’ en onder andere een leren riem (voor bij mn pak) en twee polo’s a 2 euro per stuk gekocht. Moet wel zeggen dat afdingen op Bali leuker was, hier waren ze nogal voet bij stuk en ging de prijs weinig omlaag en lieten ze je dan vrij makkelijk weg lopen.
Zondagochtend opnieuw vroeg op, ditmaal op weg naar de Mekong Delta. Hier met verschillende bootjes rondgevaren en een aantal plantages bezocht. De eerste was een kokosplantage, waar ze lekkere toffee-achtige snoepjes maakten van kokos. Nog een pakje gekocht en meegenomen naar Singapore. Vervolgens een bee farm bezocht, waar we als welkom een dikke slang om onze nek gehangen kregen, ook wel weer grappig. Hier thee met hele zoete honing gedronken. Bij de lunch maar weer is springrolls geprobeerd, maar deze waren beduidend minder lekker dan die van vrijdagavond. Echter de saus erbij was wel om te smullen, dus dat maakte veel goed. Na de lunch een fruitplantage bezocht en verschillende soorten fruit geproefd, waarvan ik eigenlijk alleen nog weet dat het Dragon fruit wel lekker was. Het boottochtje naar deze plantage was trouwens ook wel amusant, in een smal roeibootje door een soort palmen mangrove heen varen en met typische Aziatische punthoedjes op! De boottochtjes waren sowieso een stuk beter dan de hobbelige busritten. Maarja, we moesten toch echt ook weer met de bus terug naar Saigon, nog even 2 uur afzien dus. Terug in de stad op weg naar de tailor shop in een restaurant gegeten waar ze eigenlijk geen Engels spraken en verder ook alleen maar locals waren. Slechts 1 menu kaart voor 8 personen is ook niet echt handig, maar uiteindelijk hier toch lekker kunnen eten. Mijn chop-sticks skills zijn dit weekend ook weer wat verder improved. Daarna het maatpak gepast en het zat als gegoten, wat natuurlijk ook de bedoeling was!
Op de weg terug naar het hotel gebeurde er iets dat helaas toch wel een donkere schaduw over het weekend geworpen heeft. Je leest erover, je hebt het wel is van iemand via via gehoord, maar dat zo dichtbij je gebeurd kan je je eigenlijk niet voorstellen. Sabrina, het meisje waar ik naast liep en mee aan het kletsen was, werd hardhandig in een drive-by beroofd van haar handtas, ondanks dat ze die behoorlijk stevig vast hield en hiervoor beducht was. Het gebeurde allemaal zo onvoorstelbaar snel dat de daders al gevlogen waren voordat ik eigenlijk realiseerde wat er gebeurd was. Plots zag ik haar een vallende beweging naar de straat maken en mijn eerste gedachte was dat ze een misstap maakte en van de stoep af viel, vervolgens leek het alsof ze aangereden werd door een scooter en toen ze een paar meter meegesleurd werd over de straat aan haar handtas was het duidelijk dat het een beroving ging. Waarschijnlijk waren het nog meerdere scooters ook, want twee die er vlak achter reden ontnamen het zicht op de daders en gingen 50 meter verderop, op een groot kruispunt allemaal een andere kant op. Meeste bizarre was misschien nog wel dat het recht voor het politie bureau gebeurde, maar die hadden niks gezien (ze zaten Engels voetbal te kijken). Ook spraken ze amper Engels zodat we een kwartier moesten wachten op een tolk. Na een uiterst moeizame anderhalf uur naar een 5 sterren hotel gelopen om daar geholpen te worden met een beter desinfecterend spul en wat verband. Wat behoorlijke schaafwonden en in een plas gevallen zijn waar de ratten wegschoten is niet bepaald fijn. Ook heeft ze last van haar schouder, maar hoe haar bezoek hier in Singapore aan de dokter is verlopen weet ik nog niet. Echt bizarre gebeurtenis zo. Wellicht nog gelukkig dat haar paspoort en mobiel in het hotel lagen en ze haar camera al in Singapore vergeten was. Maar toch heel wat pasjes, onder andere alles van hier in Singapore en creditcard etc kwijt. Qua contant geld zat er amper nog iets in, aangezien het al de laatste avond was. En natuurlijk behalve de fysieke schade natuurlijk ook een psychische schade opgelopen in de vorm van een soort trauma.
Daarna in het hotel nog wat nagepraat en proberen het te beseffen en relativeren. Uiteindelijk toch vrij laat naar bed maar maandagochtend enigszins kunnen uitslapen, geen behoefte meer om de stad in te gaan. Taxi naar het vliegveld gepakt, waar de international terminal werkelijk een baken van rust is. 2 uur van te voren inchecken is hier volgens mij niet echt gebruikelijk, want we konden meteen inchecken en qua tax-free winkeltjes was er ook niks boeiends (alcohol was duurder dan de tax-free shops in Singapore…). Wel werd ik nog even teruggeroepen na het inchecken, omdat ik een lege huls in mijn tas had zitten en die mocht blijkbaar niet mee, dus achter moeten laten. Eind van de middag weer terug in (nog steeds) regenachtig Singapore, hoewel het vandaag, dinsdag, droog is gebleven.
Na een lange dag op de universiteit vanavond ticket geboekt naar Bangkok op 5 mei, mijn startpunt voor een paar weken backpacken door Zuidoost Azië, precieze plannen nog niet vast gelegd, maar waarschijnlijk worden Borneo, Noord-Vietnam en Laos aangedaan, alvorens naar de winter in Down Under te verkassen voor mijn ‘zomervakantie’. Ook vandaag mijn duik tripje voor komend weekend naar Tioman bevestigd, dus daar ga ik de komende twee weekenden naar toe (2de weekend ,van mijn verjaardag, samen met Chris).
Zoals je merkt, heb ik het kort gehouden dit keer, maar toch wel een goed beeld geschept van mijn meest recente avonturen denk ik zo!
Groetjes,
Menno
-
10 Maart 2009 - 16:57
M Frijlink:
nou menno, we kunnen niet zeggen dat het saai is daaro! Ik zag een foto van je in maatpak !! , je kunt er zo bank direkteur mee worden..hoewel,dit is tegenwoordig geen beroep met aanzien meer. gr -
10 Maart 2009 - 20:21
CHRIS ;-) 10 Maart:
Leest als een spannend jongensboek! Weer dingen beleefd, die ik liever niet zou meemaken. Voorlopig verheug ik me op een rustig weekendje Tioman. Nog 10 nachtjes... Liefs, CHRIS ;-) -
11 Maart 2009 - 08:23
Joop:
Als er een bericht hier binnen komt dan ziet ons huis groen en geel, ja van jalouzie!! Pak staat je goed. Naast gids nu ook dressman kansen!! Bedankt voor je kaart, dat je daar tijd voor maakte!! Veel plezier straks met Chris. Arie met Sander ook op vakantie in Dom. rep. Liefs Joop -
11 Maart 2009 - 18:17
Ankie:
Zo, je hebt weer behoorlijk veel leuke (en minder leuke) dingen beleefd. Je bent een echt heertje in dat pak hoor, misschien zie ik het wel eens op een kerstavond of zo ;).
Veel plezier nog, groetjes,
Ankie -
12 Maart 2009 - 09:23
Els:
Jij zit niet stil, zeg !!!Kleding maken de man, staat je goed.
Naar van die student en ook daar een "gek" met een mes, rare trent!!
Wij 2 apr naar Vietnam, kom je dan naar ons voor bakkie?
Groetjes -
12 Maart 2009 - 20:38
Nienke:
wat een blevenissen weer! heel veel plezier dit weekend in tioman,
kus Nienke -
13 Maart 2009 - 07:17
Aukje:
Hoi Menno,
Weer zo'n fantastische weergave!Spanning en een ontspannen afwisseling Geweldig!Veel plezier met je vader volgende week.
Groetjes Aukje. -
14 Maart 2009 - 18:13
Sander:
Hee Menno, jij maakt wat mee daar in Singapore, Vietnam, Bali en noem maar op! Veel plezier met het verkennen van alle andere plekken waar je nog heen wilt en succes met studeren natuurlijk!
Groet, Sander -
17 Maart 2009 - 06:35
Nienke:
ik had net in een college nog een filmpje en een heel verhaal over de verkeerschaos in Vietnam! Maar goed dat ook dit weer allemaal heb overleeft:) Veel plezier met je verjardagstripje dit weekend samen met Chris.
spreek je snel, kus nienke -
23 Maart 2009 - 19:37
Esther Rietdijk:
Hoi Menno,
alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Probeerde je vader al te bellen, maar kreeg van tante Lien te horen dat je vader bij jou was. Komt hij de tijd een beetje door? wat fijn dat hij bij jou kan zijn. Studeer je ook nog? ha ha, ben jaloers op al je reizen hoor. Ga er maar fijn van genieten.
Heb je ook nog een gewoon email adres? de onze is esther.rietdijk@gmail.com
leuk om zo je site te bekijken.
hartelijke groetjes aan Chris. Liefs Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley